Ελληνικό: Η μεγάλη ανάπλαση

 Η επένδυση στο Ελληνικό, μια από τις μεγαλύτερες αστικές αναπλάσεις στην Ευρώπη, προχωρά με γοργά — ή μήπως ύποπτα βιαστικά; — βήματα. Πρόκειται για ένα έργο-μαμούθ που υπόσχεται ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, τουριστική ώθηση και αναβάθμιση του παραλιακού μετώπου. Όμως ο μέσος Έλληνας πολίτης, ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο ενοικιαστής, έχει στ’ αλήθεια να κερδίσει κάτι; Ή απλώς παρακολουθεί έναν χρυσό πύργο να χτίζεται… για τους άλλους;

Η εταιρεία Lamda Development, που έχει αναλάβει την υλοποίηση του έργου, μιλά για πάρκα, πολιτισμό, μαρίνες, πολυτελή ξενοδοχεία και πύργους με υπερπολυτελείς κατοικίες. Και όλα αυτά σε μια περιοχή που για δεκαετίες ρήμαζε, παρατημένη στην τύχη της. Σωστά. Αλλά το ερώτημα είναι: θα είναι αυτή η επένδυση ένα δημόσιο αγαθό ή ένα φιλόδοξο κλειστό club για λίγους;

Μέχρι σήμερα, δεν έχουμε δει σοβαρή δέσμευση για κοινωνική κατοικία, για προσιτές τιμές σε χώρους αναψυχής, για ελεύθερη πρόσβαση σε όλο το παραλιακό μέτωπο. Αντίθετα, βλέπουμε πύργους κατοικιών με τιμές που ξεκινούν από 7.000 ευρώ το τετραγωνικό. Βλέπουμε διαφημίσεις για αγορά κατοικιών… στην Κίνα και τη Μέση Ανατολή. Και βλέπουμε τη σιωπή των αρμόδιων αρχών όταν τίθενται ερωτήματα για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις ή τις εργασιακές συνθήκες.

Δεν είμαστε απέναντι στην επένδυση. Είμαστε απέναντι στη σιωπή, την αδιαφάνεια και τον αποκλεισμό.

Το Ελληνικό μπορεί και πρέπει να είναι μια ιστορία επιτυχίας για όλους. Όχι μόνο για τους μετόχους. Να γίνει ένα πάρκο που θα περπατάει η οικογένεια από τη Δάφνη και τον Άγιο Δημήτριο. Να έχει χώρους εργασίας με αξιοπρεπείς αμοιβές. Να δημιουργήσει θέσεις για Έλληνες μηχανικούς, εργάτες, καλλιτέχνες, καινοτόμους — όχι μόνο σερβιτόρους και σεκιούριτι. Και να θυμίζει καθημερινά ότι η ανάπτυξη δεν είναι μόνο πολυτελή brands και private beach bars, αλλά δικαιοσύνη, ανοιχτότητα και μακροχρόνια βιωσιμότητα.

Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλη μια "χρυσή ευκαιρία" που μετατρέπεται σε ιδιωτικό παραμύθι. Το Ελληνικό είναι μια αρχή. Ας την απαιτήσουμε σωστά.